2023 is het eerste lustrumjaar van HPP. Madeleine Boerma kwam met het idee om uit elk jaar het eerste nieuwe lid te interviewen. In aflevering 2 van haar serie maken we kennis met… Jan van Beijnhem.
1e lid van HPP in 2020, Jan van Beijnhem, die eer is aan jou. Voor de andere HPP-leden: wie ben je en wat doe je?
Ik ben fotograaf van FotostudioXL en fotografeer zowel particulieren als zakelijke klanten voor portretten en evenementen zoals zakelijk evenement, 35-jarig jubileum, familie- of gezinsportret of profiel- en webfoto’s.
Ik streef ernaar om mensen zo goed en mooi mogelijk op de foto te krijgen. Maar “goed genoeg” is niet genoeg voor mij. Ik werk graag met ze samen om hun ware identiteit vast te leggen. In mijn vorige leven als ICT-consultant heb ik me steeds moeten verplaatsen in verschillende soorten mensen en het type opdracht: willen ze bijvoorbeeld mijn harde of zachte kant? Die skills kan ik nu weer goed inzetten.
Wat voorspel jij (of hoop je) dat er over vijf jaar veranderd is in jouw werk/branche als het gaat om een ‘Happy Planet’?
Door de komst van AI is het moeilijk te voorspellen hoe mijn werk als fotograaf verandert in vijf jaar. Hoewel de ontwikkelingen indrukwekkend zijn, is het door AI niet meer gericht op het vastleggen van de kern van wie de mens is.
Er komen nu bijvoorbeeld prachtige foto’s voorbij waarvan ik denk ‘wow’. Maar dan blijkt dat de persoon die erop staat helemaal niet bestaat. In dertig seconden kun je tegenwoordig een prachtige foto creëren. Wat als je straks je eigen foto kunt manipuleren via de tag ‘zelfverzekerd’?
Ik ben echter niet bang voor digitale ontwikkelingen. Momenteel faciliteer ik bijvoorbeeld het 100% online inleveren van pasfoto’s voor de RDW. De volgende stap is natuurlijk dat je met een eigen smartphone een selfie maakt en die uploadt. Dit is wél een bedreiging voor mijn werk. Idem dito voor gewone paspoortfoto’s.
Wat ik hoop is dat mijn unieke ervaring relevant blijft. Met name in mijn adviserende rol over welke foto je wel/niet moet gebruiken voor bijvoorbeeld je Social media profielen. En hoe je AI wel en niet moet inzetten. Welke foto’s daarin wel en niet te gebruiken. Momenteel gaat er nog veel mis met ogen, oren en handen via AI. Dus ik hoop vooral dat mijn mens-advieskant en beeldmakers kant relevant blijft om in te kunnen zetten.
Het kan zomaar zijn dat ons werk alleen maar interessanter gaat worden, maar, je moet wel mee. Als je nu nog analoog fotografeert mag je jezelf achter je oren gaan krabben.
Natuurlijk moet ik je vragen ‘waarom ben je lid geworden’?
Ik voel mezelf niet per sé een groene rakker, maar ben lid geworden van HPP via Hans, en omdat ik wel geïnteresseerd ben in duurzaamheid binnen mijn vakgebied. Ook vond ik de HPP-wandeling waarbij we afval gingen ruimen erg interessant. Het was boeiend om te zien hoe verschillende mensen naar afval kijken. Die menselijke variatie in antwoorden op de vraag ‘wat is afval’ en ‘wat zal wel/niet verteren in de natuur’ is boeiend. Zo leren we van elkaar over duurzamere praktijken.
Hoe vul jij de ‘Happy Planet’ component in je eigen ondernemerschap in?
Met 54 zonnepanelen op mijn dak wek ik mijn eigen energie op en ik vermijd het gebruik van chemicaliën in mijn bedrijf doordat we voornamelijk digitaal werken. Door het gebruik van ledverlichting en elektrische verwarming, wat dus kán door die hoeveelheid zonnepanelen, draai ik qua energie quitte. Er kunnen er trouwens nog meer bij want het is een supergroot dak! We gaan eerst het asbest vervangen en dan extra panelen leggen. Dan kan ik ook energie gaan leveren.
We printen nog wel af en toe foto’s en daar kun je niet zoveel duurzame keuzes in maken want gerecycled papier voor foto’s is lastig. We proberen dat zo min mogelijk te doen en we vragen klanten om onze eigen verpakkingen terug te brengen om te hergebruiken. Daar zit overigens wel een limiet op qua sneller vies worden. Wat ik vervolgens gedaan heb is de deksel van mijn plastic container geverfd waardoor ik een extra papiercontainer heb. Nu word ik gestimuleerd om minder PMD-afval te hebben.
Nog even over de verwarming. Ik fotografeer de Warmtetransitiemakers die over gasloos wonen gaan, dus ik voer die dialoog in mijn eigen studio. Mijn huis is alleen echt oud en dat maakt het pand van het gas afhalen lastiger. Wij hebben naast een WP ook vloerverwarming nodig. Momenteel helpt het dat we zoveel zonnepanelen kwijt kunnen en dus elektrisch kunnen verwarmen. Maar zowel de stijgende energieprijzen als die dialoog in de studio helpt bij het dichterbij halen van de overweging om hier iets aan te doen.
Als je met een magische toverstaf één ding mocht veranderen binnen het ondernemerschap in Nederland: wat zou jij graag anders zien?
Onlangs zag ik een item over de nieuwe zijderoute en de uitbuiting van de lokale bevolking en de vervuiling van hun drinkwater. Zelf zag ik hoe afval in de duinen van Cuba werd uitgestrooid en hoe mensen in Nederland afval uit het autoraam gooien. Ik zou willen dat IEDEREEN zich bewust is van het belang om zuinig te zijn op onze planeet en ervoor te zorgen dat we de aarde niet veranderen in een vuilnisbelt, met alle koelkasten, batterijen, plastic en ander afval dat overal ligt.
Matthijs Schmidt’s doorgeefvraag is: “Hoe geef jij vorm aan de balans tussen goed voor jezelf zorgen en bijdragen aan een betere wereld?”
Voor mij is dit geen tegenstelling, maar ligt het in elkaars verlengde. Je moet goed voor jezelf en je nageslacht zorgen, vooral als het gaat om bijvoorbeeld afval. Ik werk hard en veel maar het voelt niet uit balans omdat ik het zo leuk vindt. Het scheelt natuurlijk wel dat ik geen kleine kinderen meer heb.
Nadere info
Jan van Beijnhem – FotoStudio XL
Interview: Madeleine Boerma – Het Zakelijke Hart
