2023 is het eerste lustrumjaar van HPP. Madeleine Boerma kwam met het idee om uit elk jaar het eerste nieuwe lid te interviewen. In aflevering 1 van haar serie maken we kennis met… Matthijs Schmidt.
1e lid van HPP in 2023, Matthijs Schmidt, die eer is aan jou. Voor de andere HPP-leden: wie ben je en wat doe je?
“Ik ben vader van mijn lieve dochter Linde (3 jaar) en de man van Marilou. In mijn zakelijke leven ben ik ZZP’er en begeleid ik teams als teamcoach. Het gaat dan vaak over integrale samenwerkingsverbanden. Ik werk ook als organisatieadviseur en geef daarnaast trainingen op het gebied van leiderschap en persoonlijke effectiviteit.”
Wat voorspel jij (of hoop je) dat er over vijf jaar veranderd is in jouw werk/branche als het gaat om een ‘Happy Planet’?
“Specifiek op mijn werkterrein en het onderdeel van integrale samenwerkingen hoop ik dat het tegen die tijd normaal is dat organisaties opgavegericht werken. Je moet hierbij denken aan vraagstukken die zo complex zijn dat je ze niet als individuele organisatie kunt oplossen. Ik begeleid nu bijvoorbeeld een cluster van organisaties dat zich in Rotterdam bezighoudt met de bestrijding van georganiseerde criminaliteit van politie tot gemeente tot de belastingdienst. En ik ben betrokken bij verschillende regio’s die Regionale Energiestrategieën (RES’sen) moeten formuleren en dan gaat het om provincies, gemeentes, ondernemers en inwoners.
Dit soort vraagstukken zijn te complex voor één organisatie om op te lossen. Dit moet je samendoen. Ik hoop dat we over vijf jaar standaard de opgave centraal stellen inclusief de vraag “wat en wie is hiervoor nodig.” Dat we daarna de juiste mensen en organisaties erbij zoeken i.p.v. dat we vanuit de systeemwereld redeneren en het van daaruit proberen op te lossen. We zijn soms de mens in het systeem verloren.
Ik werk veel voor de overheid. Het is echt een uitdaging om de opgave weer centraal te krijgen. We moeten ‘iets’ organiseren en leggen daarvoor van alles vast in systemen & procedures. Dat snap ik wel. Maar dan krijg je dus ook dat het systeem leidend wordt. Tegelijkertijd zie ik ook dat meer en meer mensen op zoek zijn naar zingeving. Daar zit energie: Niemand wil namelijk alleen vanuit het systeem denken. Mensen willen juist graag betekenisvol werk doen.
Het blijkt ook dat samenwerken met veel partijen echt lastig is. Waar het spannend en ongemakkelijk wordt grijpen partijen snel terug op het vertrouwde en komen ze weer tegenover elkaar te staan. Hoe zorg je dat het uitgangspunt ‘we willen hetzelfde en hebben dezelfde uitdaging,’ leidend kan blijven? Dat is de uitdaging! Daarin zie ik trouwens een groeiend belang van die neutrale rol, die helpt om de tussenruimte open te houden en dit proces te helpen.”
Natuurlijk moet ik je vragen ‘waarom ben je lid geworden’?
“Inmiddels ben ik een kleine vier jaar zelfstandig als ZZP’er. Een van de top dingen is dat ik nu alles zelf mag bepalen. En in dat denkproces kwam al snel naar voren dat ik graag wil bijdragen aan een betere wereld. Tegelijk, het alleen werken is ook een ‘eenzaam’ proces. Zakelijk gaat het heel goed, maar ik merkte dat ik me toch meer met anderen wil verbinden. Om te kunnen sparren over andere manieren van werken en de gezelligheid van het ‘samen’ op te zoeken. Nou, en met zowel duurzaam als meer verbinding met andere ZZP’ers lijkt HPP daar goed bij te passen. Het is goed voor mij als professional maar ook als mens om me te blijven verbinden. Want eigenwijs zijn en het heerlijk vinden om in je eentje willen en kunnen werken is weliswaar een kwaliteit, maar ook een valkuil. Nu is het tijd om te onderzoeken of ik bij HPP pas en andersom.”
Hoe vul jij de ‘Happy Planet’ component in je eigen ondernemerschap in?
“Allereerst praktisch: van weinig aanschaffen en duurzaam inkopen tot vooral reizen met de trein. Daarnaast wil ik dit jaar bewuster werken aan het veranderen van het karakter van mijn klantportfolio: meer werken voor organisaties die de wereld beter maken. Momenteel werk ik zoals gezegd veel voor overheden, en voor technisch georiënteerde organisaties. Bij die organisaties kan ik enerzijds veel toevoegen, anderzijds zijn ze nog lang niet allemaal duurzaam bezig en kost dat dus meer tijd. Dat wil ik afbouwen en me meer en meer toeleggen op de energietransitie, zoals werken met de RES. Mijn achtergrond is natuurwetenschappelijk en qua afstudeerrichting was ik met de energietransitie bezig. Ik kreeg het trouwens ook van thuis al mee. Alleen, niet al mijn huidige klanten vragen me specifiek op het thema verduurzamen. Daarin een wending maken is de focus voor dit jaar.”
Ik, Madeleine, herken dit en voeg toe dat soms voorbeeldgedrag ook heel wat kan bereiken in een omgeving die nog moet beginnen.
Als je met een magische toverstaf (lees: de wondervraag) één ding mocht veranderen binnen het ondernemerschap op deze planeet of in Nederland: wat zou dit dan zijn?
“Dat mensen vanuit het collectief gaan denken in plaats van vooral uit zichzelf en het individuele belang. Ik maak me best wel zorgen. Na 70 jaar zonder oorlog in het westen kun je misschien de analogie trekken met de 7 vette jaren uit de Bijbel. Als die nu gevolgd gaan worden door de spreekwoordelijke 7 magere jaren dan moeten we opletten dat we niet op onze schreden terugkeren en meer individueel gaan opereren dan wenselijk met minder aandacht voor het collectief.
Ik zie veel triggers die maken dat mensen – soms haast per ongeluk – op eigenbelang gaan zitten. Want: de veilige weg en vanuit de gedachte ‘dan heb ik in ieder geval goed voor mezelf gezorgd’. Terwijl je meer kunt bereiken als je vanuit het collectief denkt. Dit hebben we hard nodig om de grote vraagstukken op te lossen die voor ons liggen.
Het risico is ook dat dit fenomeen zich gaat versterken: waar de een voor zichzelf gaat zorgen, volgt de ander, zeker als dit gepaard gaat met een gebrek aan open en transparante communicatie. Dan ontstaan onbegrip, misverstanden en frictie waardoor we het risico lopen af te glijden naar een ‘ieder voor zich’-mentaliteit.
Het blijkt elke keer weer dat de neutrale factor dan kan helpen om de (communicatie-)lijnen tussen mensen en organisaties weer open te krijgen zodat vertrouwen terug kan komen. En je weer kunt kijken naar wat er nodig is om weer als collectief te opereren. Dit vraagt aan de ene kant iets van de harde kant (structuur, helderheid, duidelijkheid) want dit geeft rust. En tegelijk iets van de zachte, menselijke, organisatie kant (begrip, plezier, veiligheid).”
Nadere info
Matthijs Schmidt – Matheo Advies
Interview: Madeleine Boerma – Het Zakelijke Hart
